علائم ظهور حضرت مهدى (ع )

»» علائم ظهور حضرت مهدى (ع )

علائم ظهور حضرت مهدى (ع )
در اینجا به ذکر قسمتى از نشانه هاى ظهور حضرت قائم آل محمد (اَرْواحُنا فَداه ) مى پردازیم که پیش از ظهور آن حضرت رخ مى دهد:
1 - خروج سفیانى (سفیانى ، یکى از طاغوتهاى مقدّس مآب از نسل ابوسفیان است و در شام به دست سپاه حضرت مهدى (علیه السلام ) شکست خورده و کشته مى شود).
2 - کشته شدن سیّدِ حسنى (جوان خوش صورت از آل امام حسن (علیه السلام ) با سپاهش به حمایت از امام زمان (علیه السلام ) برمى خیزد و سرانجام ، به شهادت مى رسد).
3 - اختلاف بنى عبّاس در ریاست دنیا.
4 - گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان .
5 - گرفتن ماه در آخر آن ماه ، برخلاف عادت (و نظم فلکى ).
6 - فرو رفتن زمین بیداء (زمین بین مکّه و مدینه ).
7 - فرو رفتن زمین در نقطه اى از مشرق و مغرب .
8 - توقّف خورشید، هنگام اوّل ظهر تا وسط وقت عصر.
9 - طلوع خورشید از مغرب .
10 - کشتن ((نفس زکیّه )) در پشت کوفه همراه هفتاد نفر از نیکان .
11 - سر بریدن یک مرد هاشمى بین حجرالا سود و مقام ابراهیم (علیه السلام ) .
12 - ویران شدن دیوار مسجد کوفه .
13 - به اهتزاز درآمدن پرچمهاى سیاه از جانب خراسان .
14 - خروج یمانى (یمانى از مردان نیک و طرفدار امام زمان (علیه السلام ) است ) که به حمایت از آن حضرت ، با سپاه خود برمى خیزد.
15 - ظهور مغربى در مصر و حکومت او بر مردم شام .
16 - فرود ترکها به جزیره .
17 - ورود رومیان به رمله .
18 - طلوع ستاره درخشان در سمت مشرق که همچون ماه مى درخشد سپس دو جانب آن خم گردد که نزدیک شود که آن دو جانب به همدیگر متّصل شوند.
19 - پدید آمدن سرخى در آسمان که در فضا پراکنده گردد.
20 - آتشى در طول مشرق ، آشکار شود و سه روز یا هفت روز در آسمانى باقى بماند.
21 - پاره نمودن عرب اسارت خود را و حکومت عرب بر شهرها و کشورها.
22 - بیرون رفتن عرب از تحت نفوذ سلطان عجم .
23 - کشتن امیر مصر، توسّط مردم مصر.
24 - خراب شدن شام .
25 - اختلاف سه پرچم در شام (کشمکش سه گروه ).
26 - ورود دو پرچم قیس و عرب به کشور مصر.
27 - به اهتزاز درآمدن پرچمهاى قبیله ((کنده )) در خراسان .
28 - آمدن اسبهایى از جانب مغرب ، تا اینکه در کنار حیره (نزدیک کوفه ) بسته شوند.
29 - برافراشته شدن پرچمهاى سیاه از جانب مشرق به سوى حیره .
30 - طغیان آب فرات ، به طورى که سرازیر کوچه هاى کوفه گردد.
31 - خروج شصت دروغگو که همه آنان ادّعاى نبوت مى کنند.
32 - خروج دوازده نفر از نژاد ابوطالب (علیه السلام ) که همه آنان ادّعاى امامت براى خود دارند.
33 - سوزاندن مردى بلند مقام از شیعیان بنى عبّاس بین سرزمین جلولاء (واقع در هفت فرسخى خانقین ) و سرزمین خانقین .
34 - بستن پلى نزدیک محله کرخ بغداد.
35 - برخاستن باد سیاهى در بغداد، در آغاز روز.
36 - زلزله شدید در بغداد.
37 - فرو رفتن بیشتر شهر بغداد در زمین بر اثر زلزله .
38 - ترس عمومى که عراق و بغداد را فراگیرد.
39 - مرگهاى سریع و عمومى در بغداد.
40 - کم شدن اموال و انسانها و محصول کشاورزى .
41 - پیدایش ملخ در فصل خود و در غیر فصل خود تا آنجا که زراعتها و غلاّت را از بین ببرد.
42 - کم شدن غلاّت و محصولات گیاهى .
43 - اختلاف و کشمکش در میان دو صنف از عجم و خونریزى بسیار بین آنان .
44 - بیرون آمدن بردگان از زیر فرمان اربابان و کشتن اربابان .
45 - مسخ شدن جمعى از بدعتگذاران ، به صورت میمون و خوک .
46 - پیروزى بردگان بر شهرهاى اربابان .
47 - نداى (غیرعادى ) از آسمان بر همه جهان به طورى که هرکسى در هر زبانى باشد آن ندا را به زبان خودش مى شنود.
48 - پیدایش صورت و سینه انسان در قرص خورشید.
49 - مردگانى زنده از قبرها بیرون آیند و به دنیا بازگردند و به دید و بازدید با همدیگر بپردازند.
50 - در پایان همه ، 24 بار، باران پى در پى مى آید و زمین خشک را پس از مرگش ، زنده و سبز و خرّم مى کند و به دنبال آن برکتهاى زمین بروز مى نماید و در دسترس قرار مى گیرد.
و بعد از این حوادث ، هرگونه بلا و ناراحتى و گرفتارى معتقدین به حق از شیعیان حضرت مهدى (علیه السلام ) برطرف مى گردد، در این هنگام آنها آگاه شوند که امام عصر (عَجَّلَ اللّه تعالى فَرَجَه الشّریف ) در مکّه ظهور کرده است براى یارى او به سوى مکّه رهسپار شوند، چنانکه روایات ، بیانگر این مطلب است .
این نشانه هایى که ذکر شد، پاره اى از آنها حتمى است و پاره اى مشروط به شرایطى است و خداوند داناتر است که چه خواهد شد و ما آنچه را نقل کردیم ، از کتب از حدیث و روایات ، گرفته شده ، از خداى بزرگ کمک مى جوییم و از درگاه او توفیق سعادت مى خواهیم .